Met name 500 meter rijders, die in het 2e deel van de race de binnenbaan hebben, waaieren in de laatste bocht vaak uit naar de buitenbaan. Ik vind, dat de regels zo moeten zijn, dat dan diskwalificatie of straftijd het gevolg moet zijn. Schaatsen is naast een hardrijsport ook een technische sport. Jan Bos kon door zijn techniek prima in de goede baan blijven. Beheerst men die techniek niet, dan moet men maar geen 500 meter gaan rijden. Marianne Timmer en Erben Wennemars zijn wel eens geschept door een vallende tegenstander en bovendien daardoor zwaar geblesseerd geraakt.
Goed punt. Dat dit niet verboden is zegt wat over het (tenen)kromme(nde) ISU-reglement, toch? Je mag zo'n vermaledijd bandje niet afgooien, maar wel dit doen: (v.a. 5.42 - latere Europees kampioen Shepel) Aan de andere kant maak je daardoor het geluk van de loting wel heel belangrijk. Bovendien wordt het lastiger om snelle tijden te rijden omdat je niet meer die bocht uit gaat vliegen. Dat maakt een magneetzweefvliegklapschaats ook niet zo nuttig op een 500m, omdat je er dan nog harder gaat en nog meer uit de bocht vliegt.
ik snap je punt. Ik weet nog niet of ik het er mee eens ben. Ga ik eens over nadenken. Maar je voorbeelden van die vallende tegenstander gaan natuurlijk niet op, omdat daar de tegenstander (zoals je zelf al zegt) gevallen was. Probeer dan maar eens in je baan te blijven. Een DQ voor de vallende schaatser had de botsing echt niet voorkomen...
Verbied dan die magneetzweefvliegklapschaats. En van iemand, die de neiging heeft om uit de baan te vliegen, moet de techniek worden verbeterd. In de baan blijven is een kunst.
We gaan toch niet weer alle laatste-binnenbochtrijders diskwalificeren? Dat is juist de meest belachelijke regel van de ISU ooit geweest en gelukkig lang geleden al terug gedraaid. Zolang je je tegenstander niet hindert heb ik nergens problemen mee.
Ik vind het straffen van mensen die uit de bocht van de binnenbaan waaieren een slecht idee, niet iedereen beheerst/bezit immers de 'perfecte' techniek om die binnenbochten te houden, heeft met technische maar volgens mij ook met fysieke aspecten te maken, je vecht wel tegen middelpuntvliedende krachten. Ik vind de huidige regel dat je zo snel mogelijk weer naar je eigen baan moet een goede regel, en zolang je niemand hindert. Ik heb trouwens nog maar weinig (geen) schaatsers hier over horen klagen, omdat de meeste schaatsers (vooral sprinters) zelf ook wel weten hoe moeilijk het soms kan zijn. Zolang schaatsers zelf er geen problemen mee hebben dat uitwaaieren voorkomt moet je niet gaan straffen.
De snelheid in die laatste binnenbocht is zo hoog dat je niet mag verwachten dat iedereen in zijn eigen baan kan blijven. De enige manier om dit op te lossen zou zijn door iedereen altijd de laatste buitenbocht te laten rijden, en dus niet meer in paren te starten. Hoeven we ook nog maar 1 500 meter te rijden in plaats van 2.
maar als je daar de baan uit mag vliegen, waarom wordt je dan geDQt als je een foutje maakt bij het wisselen, iets te veel buitenbocht rijdt en zodra je dat door hebt naar binnen springt? I don't see the difference. En waarom mag je voor het rechte stuk naar startfinish wel de bocht uit vliegen en voor het wisselstuk niet?
Die blokjes liggen er toch niet voor niks. Dus ik ben best voor betere handhaving van de regel. Of anders gewoon weer sneeuwrandjes! Zoeits wat Smeekens flikte, zou niet moeten mogen.
Diskwalificeren als een rijder de binnenbocht niet kan houden? Vreselijk voorstel en nooit gedacht dat ik op dit forum de vermaledijde ISU en haar regels nog eens zou gaan verdedigen. Terug naar de basis, waarom kunnen rijders de bocht niet houden? In de bocht werkt een middelpuntsvliedende kracht op de rijder. Die kracht is in formule Mv=M xVkwadraat/R Waarin Mv de middelpuntsvliedende kracht is, M de massa, de snelheid V in het kwadraat genomen wordt en R de straal van de bocht. Uit de formule blijkt: Grotere massa, grotere de kracht. Hogere snelheid, grotere kracht en let op de snelheid wordt gekwadrateerd Hoe kleiner de straal van de bocht, des te groter de kracht Of te wel: Grote zware rijders moeten meer kracht leveren om niet de bocht uit te vliegen; Doordat de snelheid in het kwadraat gaat heeft de snelheid verreweg de grootste invloed op de tegenkracht die nodig is om de bocht te kunnen houden. De straal van de binnenbocht is 25 of 25,5 of 26 m. en de straal van de buitenbocht is 4 meter meer Daarnaast speelt de kwaliteit van het ijs een grotere rol in de grip die een schaatser heeft op het ijs. Rijders doen er al heel veel aan om de bocht te kunnen houden, zoals: Zoeken naar de voor de rijder perfecte ronding voor de 500 m bocht; benden van het ijzer; shorttracken om de snelle bochten techniek te verbeteren Ja met voorgaande reacties wel eens, de techniek is belangrijk, echter daarnaast spelen massa (gewicht van de schaatser) en ijskwaliteit een hele grote rol, daarom m.i niet diskwalificeren. Misschien moeten we, nu de snelheden op de langebaan door training en materiaal blijven toenemen, naar banen met andere bochten: Grotere bochten; oplopende bochten, enz. Dan praten we over innovatie van het schaatsen, diskwalificeren is m.i. behoudzucht. "I rest my case"
Moeten de schaatsers in de binnenbocht de bocht in eerste plaats niet gewoon binnen de lijntjes houden voor de veiligheid van de schaatser in de buitenbocht?
Ik ben ook niet voor diskwalificatie. Wat mij betreft wordt er alleen gediskwalificeerd als de tegenstander door het uitwaaien van de bocht wordt gehinderd. Dan moeten ze maar inhouden, om te voorkomen dat een concurrent, die geen kant op kan, wordt gehinderd. Wel vind ik dat schaatsers moeten proberen om zoveel mogelijk binnen de eigen baan te blijven. Wat Jan Smeekens deed tijdens de eerste 500m van het NK afstanden vind ik ongewenst. Er moet worden voorkomen dat het uitwaaieren van de bocht een voordeel kan opleveren en dat schaatsers in de buitenbocht in de slipstream kunnen meerijden. Wat ik jammer vind is dat in het schaatsen het vaak of een diskwalificatie is, of geen straf (misschien een waarschuwing). Oftewel je wordt extreem gestraft of helemaal niet. Ik denk dat een tijdstraf uitkomst kan bieden om de middenweg te vinden. Waarom niet o,20 seconde tijdstraf voor het met beide schaatsen uitwaaien naar de buitenbocht? Dan wordt het buiten de eigen baan komen wel bestraft, maar is een klassement niet om zeep. Dat is tegelijkertijd een stimulans om erop te trainen om in de eigen baan te blijven. Ik zie ook liever tijdstraffen voor het raken van één blokje, het raken van een pion, niet omdoen van een transponder of tijdens de race afdoen van een bandje, dan een volledige diskwalificatie. Eventueel kunnen tijdstraffen worden uitgedrukt in punten. Een straf van 0,20 seconden weegt op een 500m anders veel zwaarder dan op de 1500.
In een zuivere tijdsport als het schaatsen leveren tijdstraffen ook maar rare situaties op. Dan heb je 1.46,2 gereden, maar komt er 1.46,8 achter je naam te staan. Dat voelt toch vreemd en tegenintuïtief. In een sport als wielrennen waar een etappe makkelijk vier uur, maar ook vijf uur kan duren zijn straftijden (en bonificaties) veel logischer.
Het verbaasd me een beetje dat dit voorstel tot een serieuze discussie leidt. Ik moet er niet aan denken dat we iedereen die waar dan ook uit de bocht vliegt zonder verder iemand te hinderen, maar gaan straffen of diskwalificeren. Dat wordt een slagveld. En het gaat heel, heel, heel veel mooie sport om zeep helpen. Schaatsers vliegen nu eenmaal met ontploffende poten op ijs met 45, 50, 55 of zelfs 60 kilometer per uur die bochten door. En soms gaat dat niet helemaal goed. Het hoort bij de sport. Wat niet wegneemt dat het klakkeloos geaccepteerd moet worden. Maar ja, waar trek je dan de streep? Wel bij Smeekens, maar niet bij Verbij en Otterspeer? Of al die talloze anderen die je in een seizoen die bochten uit ziet vliegen? Zoiets moet duidelijk zijn en ik vrees dat we met het uit de bocht vliegen op de 500 (of 1000) meter dan in een heel erg grijs gebied terecht komen. Totaal niet wenselijk.
het 'zolang je je tegenstander maar niet hindert'- argument vind ik wel zwak. 1. Waar leg je de grens? Zeker op de 500 m zijn de verschillen klein, je ziet in de buitenbocht bijna altijd wel iemand op je afkomen. Volle bak doorrijden, of toch een schrikreactie? 2. Bovendien zie je oook vaak dat de binnenbochter dan blokjes wegtikt, waar die ander dan aar omheen moet rijden 3. Er ontstaat een rechtsongelijkheid. Als er in de ene rit iemand gewoon de bocht uit mag vliegen, zien we dat de rit daarna iemand wél is een diskwalificatie oploopt omdat hij zijn tegenstander hindert.
mee eens, maar als je nog wat breder kijkt dan alleen die ene bocht blijft mij vraag van eerder in dit topic wel staan: "maar als je daar de baan uit mag vliegen, waarom wordt je dan geDQt als je een foutje maakt bij het wisselen, iets te veel buitenbocht rijdt en zodra je dat door hebt naar binnen springt? I don't see the difference. En waarom mag je voor het rechte stuk naar startfinish wel de bocht uit vliegen en voor het wisselstuk niet?"
Het is net als bij de kruising, anders... Ook daar kun je pech hebben dat je net verkeerd uit komt voor het wisselen. Ik vind 'zolang je de tegenstander niet hindert' de enige logische en acceptabele regel. En voor discussiegevallen hebben we scheidsrechters die gewoon moeten kunnen beslissen (ook zonder daar commentaar op te leveren, alsjeblieft). Ik vind het eigenlijk een heel sterk argument, waarom zou je iemand diskwalificeren als hij de tegenstander niet hindert voor iets waar hij niks aan kan doen (ze waaieren echt niet bewust de bocht uit met risico's op botsingen)?
nog eens even over nagedacht vanmiddag. Ik ken eigenlijk geen enkele andere sport waarbij je de bocht uit mag vleigen, of anderszins buiten de lijntjes mag komen, zonder verdere consequenties. Dat ze zo hard gaan, of beter: zouden gaan, is werkelijk een onzin-argumment: er zijn wel sporten waarbij er nog veel harder gereden wordt, en de bocht houden hoort daar altijd, iedere keer weer, bij, en is zelfs een heel essentieel onderdeel van de meeste sporten.
