Pff, wat een close finish op die 3 kilometer vrouwen. Wiklund pakt hem. En dat vind ik eigenlijk best mooi. Bosiek redt het net niet en gaat met drie keer zilver en een keer brons naar huis. Groot pakt ook nog een medaille mee, en zo was het een buitengewoon goed toernooi voor de Nederlandse vrouwen.
Dit scheelt natuurlijk wel een stuk + de vierkamp in het voordeel van de korte afstandsspecialisten. Maar ach, bij de meiden heeft de titel sowieso beperkte voorspellende gaves.
Mooie ritten van de Duitser Mann en de Noor Engebratten, beiden rijden met een vlak schema met veel 31'ers naar goud en zilver, het brons gaat naar de Rus Aldoshkin. Jaewon Chung wordt 4e en met overmacht wereldkampioen allround. Edit: door het instorten van de Rus Loginov wordt de Italiaan Betti nog 3rde, leuk!
Zou super zijn voor het (Duitse) schaatsen als zo'n Mann nog doorgroeit en mee gaat doen straks! En hopen op Engebratten en Wiklund in te toekomst, maar dan wel in Noorse RODE pakken!!
Nog even een korte terugblik op de eerste twee dagen van dit WK junioren, de dagen met de schaatsafstanden die voor mijn geboorte bestonden. Vrouwen 500m: Voor het eerst wint een Nederlandse de 500 meter sinds de invoering van afstandstitels in 2009. Dit is dus ook de eerste sweep op dit onderdeel. Een historische prestatie dus! Sowieso voor het eerst een sweep op de 500m. Nu is er op alle afstanden bij de vrouwen een sweep geweest in de afgelopen 10 jaar. 1000m: Michelle de Jong stapt in de voetsporen van haar oudere zus Antoinette, die vijf jaar geleden de 1000 meter (en de 3000 meter, en de allroundtitel) won op het WK junioren. Bosiek zorgt voor een historische Poolse medaille. 1500m: Kok komt in het oranje gekleurde rijtje Van Hemert - Van Beek - Wijfje - Leerdam - Beune. Nederland heeft een onuitputtelijke hoeveelheid 1500m-vrouwen. Bosiek haalt opnieuw de beste prestatie voor haar land, Wiklund net niet. 3000m: Voor het eerst eindigt een Noorse op het podium van de 3km en dan gelijk maar goud. Sinds de allroundtitel van Jensen in 1980 is dit de eerste wereldtitel bij de vrouwen. Nederland wint de 3km niet, terwijl "we" de 3km de afgelopen 6 jaar wel 5x wonnen. Bosiek nogmaals naar de beste prestatie voor Polen op deze afstand: Allround: Kok is de 12e Nederlandse vrouw met de wereldtitel allround junioren. O.a. Wüst, Leenstra, Van Beek, De Jong, Wijfje, Leerdam en Beune staan daar in. Lekker rijtje, Femke. Ankoné won als enige Nederlandse twee titels, en die bereikte later niet veel meer, dus we moeten volgend jaar heel hard hopen dat Kok niet nog eens goud wint Bosiek en Wiklund halen niet de beste allroundscore ooit voor Polen respectievelijk Noorwegen, omdat Rys-Ferens en Jensen in een ver verleden al eens wonnen. Bosiek is wel de eerste Poolse die het eindpodium haalt sinds Rys-Ferens! Voor de derde keer in de geschiedenis een eindpodium met drie verschillende Europese landen, na 2010 (NED-NOR-CZE) en 1975 (GDR-POL-NED). Mannen 500m: Na Hasegawa en Kubo nog eens Kubo. Ondanks een matig seizoen toch een zege voor de man die vorig jaar de 1000m won. Net als vorig jaar twee Japanners op het podium. Arefev is de beste Rus ooit op de 500m bij de junioren (en al die vergelijkingen met individuele afstanden zijn dus sinds de invoering van afstandsmedailles in 2009). 1000m: Botman is de tweede Nederlander met een 1000m-zege na Kai Verbij. Dat belooft dus een gouden toekomst te worden voor Janno. Chung Jae-woong won brons vorig jaar, nu is er dus zilver voor zijn jongere broer Jae-won. Chistyakov is de eerste Rus met een medaille op dit onderdeel. 1500m: Na Seo Jeong-soo en Kim Min-seok wint een Koreaan voor de derde keer de 1500m: de oppermachtige Chung Jae-won. Loginov haalt de beste prestatie voor zijn land (brede selectie, die Russen) en Betti zorgt voor de eerste Italiaanse medaille op deze afstand sinds Jan Daldossi in tien jaar geleden. 5000m: Voor het eerst sinds FRIESINGER in 1996 een Duitse wereldtitel op het WK junioren. En voor het eerst sinds het vallen van de Muur een titel bij de mannen! Historische prestatie van Lukas Mann. Engebråten en Aldoshkin zorgen voor een Noor en een Rus op het podium, net als vorig jaar toen Dahl Johansson en Shkolin derde werden. Allround: Pas de tweede Koreaanse zege ooit na na de onfortuinlijke Seo. Chistyakov zorgt voor de eerste Russische medaille in het eindklassement sinds Skobrev in 2002. Betti pakt net als vorig jaar brons (toen achter Dahl Johansson en Langelaar). Een eindpodium zonder Noorwegen of Nederland gebeurt zelden: het gebeurde voor het laatst in 2001. Ook in 1979-1980, 1983-1987 en 2000 vond het plaats. Met de allroundpodia NED-POL-NOR en KOR-RUS-ITA staan er twee keer drie verschillende landen op het podium. Gebeurde dat al eerder? Ja, in 2016, 2013, 2010, 2004, 2003, 1996, 1982, 1981, 1980, 1979, 1978, 1976, en 1973. Maar het bijzondere is dat nu die drie landen in beide gevallen in beide gevallen helemaal anders zijn. Dus in totaal pakken zes landen, het maximale aantal, een medaille op het allrounden. Dat gebeurde alleen eerder in 2013 (JPN-NED-SUI en KOR-NOR-ITA) , 2003 (CAN-JPN-USA en NED-GER-KOR), 1982 (GDR-NED-JPN en NOR-URS-CAN). Dit is dus, ondanks 5 gouden medailles van Nederland, een zeer internationaal toernooi tot nu toe. Morgen nog TP, MS, TS. Een opzet die we herkennen van het EK afstanden. Dat toernooi had precies dezelfde opzet als het WK junioren, maar dan zonder allroundklassementje. We sluiten af met dit bericht van Speedskatingnews: "Lukas Mann holt bei der diesjährigen Junioren-Weltmeisterschaft die erste Goldmedaille seit 1996 (Anni Friesinger) für Deutschland. Der Berliner gewann in Baselga di Piné (ITA) über die Distanz von 5000m in einer Zeit von 6:41.51. In der Gesamtwertung belagte er damit den 4. Platz. Wir gratulieren!" En deze van 15-46-6.net: Junior-gull til Ragne Wiklund - første gang siden Bjørg Eva Jensen (1980)!
Leuke verslagen van jouw Eens benieuwd hoe echte kenners over het volgende denken. Als ik zo'n juniorentoernooi volg, en voor het gemak even de jonge heren en dames voor het gemak even verdeel in 2 verschillende groepen, namelijk groep A, die al heel netjes en technisch schaatsen, maar veel minder krachtige slag, en groep B, waaraan je kan zien dat ze al flink sterk zijn met harde klappen, maar het schaatsen zelf er eigenlijk niet uitziet. Is er enige vorm van speculatie over binnen welke groep er in principe nog meer groei zit? Kortom, valt er vanaf deze leeftijden juist nog veel te winnen op gebied van kracht, of zitten er toch meer groeimogelijkheden bij de rijd(st)ers die al erg sterk zijn, maar gewoon nog erg veel geschaaft ken worden aan stijl en techniek? Of valt er echt geen zinnige prognose te stellen en is het puur giswerk?
Kracht lijkt me eenvoudiger op te doen dan techniek. Botweg is het eerste veel aan gewichten hangen en kilometers of de fiets maken. Techniek is meer gevoeld. Dan kun je trainen tot je een ons weegt, als je het niet begrijpt kom je niet verder. Voor kracht heb je ook meer of minder aanleg, maar is een achterstand wel makkelijker te verkleinen gemiddeld. Er zijn natuurlijk genoeg voorbeelden andersom (Romme bijvoorbeeld), maar gemiddeld lijkt me het kansrijker vanuit een goede techniek beter te worden dan vanuit veel kracht.
Iemand die sterk genoeg is en nu een prutstrainer heeft, kan enorme sprongen maken met goede trainin en de goede techniek. Ik denk dat het beide kan. Ik ben trouwens niet zo'n fan van (veel) krachttraining, bijna iedereen krijgt daar vroeger of later last van.
De Koreaanse/Chinese methode bij de junioren is mega veel krachttraining doen. Daarom zijn de junioren uit die landen ook zo vaak zo goed, maar komen ze daarna niet veel verder, omdat hun top eerder ligt. Een andere fout die veel wordt gemaakt, ook in Nederland, is te vroege selectie: sporters kiezen op fysieke kracht en grootte / omvang bij de jeugd. Die sporters steken erbovenuit bij de jeugd, omdat ze in hun ontwikkeling voorlopen op hun leeftijdsgenoten, niet omdat ze technisch zo talentvol zijn. Heel leuk dat zo'n Stefan Westenbroek als 16-jarige 35.6 rijdt, maar kijkend naar zijn lichaamsbouw, vrees ik hetzelfde voor hem als bij de even forse Niek Deelstra: na de juniorentijd zit er niet veel verbetering meer in. Aan de andere kant: Jutta Leerdam was altijd al heel sterk, maar heeft nu ook een goede techniek en wordt daardoor wereldtop.
Nu introduceer je een derde factor (de trainer), daar ging het niet om. Laten we die even als constant veronderstellen, anders wordt het een nog ingewikkeldere vraag.
Nee, de factor trainer is wat mij betreft grotendeels gelijk aan de factor techniek. Een goede techniek moet je van een goede trainer leren.
Nee, de vraag ging over slechte techniek vs veel kracht. En slechte techniek komt meestal door een slechte trainer, niet door geen aanleg. Wat mij betreft is slechte techniek dus best aan te passen. Zoals te weinig kracht ook aan te passen is.
Waarom heeft Joy Beune dan zo'n goede techniek en haar trainingsgenoten veel minder? Dat is gewoon aanleg. Zonder goede trainer had ze vermoedelijk een mindere techniek gehad. Maar je doet nu net als een trainer een voldoende voorwaarde is. Techniek (of creativiteit) is in iedere vorm van talent veel lastiger te ontwikkelen dan kracht, uithoudingsvermogen, motivatie e.d.. En daar ging de vraag over.
Er is geen vaste formule voor natuurlijk. Afhankelijk van zoveel factoren. Maar ik denk idd dat je in de meeste takken van sport wel de meeste progressie kan boeken op fysiek gebied. Als je bij de meeste sporten in de jeugd gaat kijken, zijn het dan toch meestal (topnatuurtalenten even buiten beschouwing latende) degene die een fysieke voorsprong hebben en voornamelijk alles op kracht doen die de dienst uitmaken, terwijl deze 'kleerkasten' het later, wanneer ze niet meer op dat fysieke voordeel kennen leunen, moeten afleggen.
