wie helpt beginner de bocht door?

Nou dat proberen dat moet iemand anders dan maar doen :lol: :wink: . Zal ik een berichtje aanmaken met iets in de trant van: "Gezocht nederig persoon in bezit van Raps noren". Nee wacht "Flexibele perso..."

V12 kun je in ieder geval niet buigen want die zijn van carbon. Dat is zo stijf, dat mocht het al buigen i.p.v. breken, ik vermoed dat de buiging niet permanent zal zijn en weer gedeeltelijk recht zal trekken.

Ook denk ik nu aan de mogelijkheid dat je ijzer dan de koolvezel vast kan houden, maar dat er dan wel spanningen in de materialen op kan treden wat dan weer tot schade kan leiden. En hoe zit dit met de brug wanneer je buigt kunnen hier misschien ook wel spanningen in het materiaal optreden.

Bij top fietsframes gaan de frames na het lassen een grote oven in waar een paar dagen de frames worden verhit totdat ze net niet smelten zodat de spanningen uit de lassen verdwijnen (vloeien).

Gegroet, H.

Ok op die manier :idea: . Mijn oog is gevallen op die carbon v12. Maar dan moet ie eerst wel voor de helft v/d prijs :lol: :twisted: :wink: . Da gaat nog lastig worden met dat vriesweer.

Over vriesweer gesproken. Niet écht ijzers om een toertocht mee te gaan rijden die v12. Wanneer koolstoflaminaat erg koud wordt, dan wordt het zeer kwetsbaar. Het is sowieso niet slagvast. Ik ben beniuwd wat er gebeurd wanneer je in een scheur rijdt.

Om weer terug naar de roots van dit bericht te komen. Ik dacht vandaag op ineens. "Hoeveel forumleden kunnen naar rechts voetje over de bocht doorlopen? :shock: :twisted: ". Nu mag ik hier rondetijden zetten die IJssie waarschijnlijk in slowmotion doet. Als voormalig hockeyer loop ik wel twee kanten (overigens de ene nu toch ook al beter dan de andere op noren) de bocht door.

offtopic: vandaag een toertochtje gereden @ Beltschutsloot. Zag daar ook een meneertje die -zo te zien- met z'n splinternieuwe Raps met carbon buis aan het schaatsen was. In het ijs zaten oooooooooveral scheuren, dus ben benieuwd hoe hij het er van af heeft gebracht.

Je rijdt echt minstens 5x in een scheur daar, kan me niet voorstellen dat hij ze allemaal heeft kunnen ontwijken. Maarja, moetie ook niet zulke dingen aantrekken .

Ontopic: ik kon eerst ook beter de bocht rechts om dan links om... Maarja op een gegeven moment raak je toch wat meer links geörienteerd (niet politiek gezien ) en dan trekt het wel bij .

Verbazingwekkend hoe sommigen volle porrie over sloten met veel scheuren rijden :shock: . Vast, er zijn er die beter rijden dan ik. Maar dat maakt toch niets uit? Al heb jij een Oakley op je fok, Woon jij in Fryslân, heb je een vette sponsor en heet jij Sven... Als je in een scheur rijd ga je volgens mij gewoon op je m :evil: :evil:l.

Stel je maakt die ijzers i.p.v. carbon buizen van dezelfde hars, maar dan lamineer je met kevlar vezel. Dan is het wel heel slagvast. Van Kevlar (=Aramide vezel) maken ze b.v. kogelvrije vesten. Probleempje is wel dat het niet te knippen is en da's toch lastig bij het vervaardigen van een buis.

Greetz, H.

dat valt nog wel mee hoor, goed opletten en goed achterop zitten helpen goed genoeg om gewoon overeind te blijven

Weer even terug naar het onderwerp...

Na wat oefenen 'lukt' het nu om bochten te rijden op een 100m baan. (Ik zeg 'lukt', want er zijn nog heel veel dingen te verbeteren, maar het is een begin). Ik kan daar lekker rondjes rijden en het voelt goed.
Wanneer ik op de 333m baan (de grootste baan op deze ijsbaan) ga rijden, dan lukt het niet. Dan geeft het meer het gevoel van 'de ene voet over de andere heenzetten' in plaats van een bocht rijden, zoals op de 100m.
Voor mijn gevoel komt dat door onvoldoende snelheid, maar ik zie ook genoeg mensen langzaam gaan bij wie het wel lukt...

Heeft iemand tips?

Het heeft grotendeels met balans te maken: heb je een goede balans dan kun je doen wat je wil, bv de bocht achterstevoren rijden overstappend (ok, zullen weinig mensen doen, maar het _kan_ mits je een goede balans hebt).

Dus: oefenen, oefenen oefenen op balans en rustig, voor je gevoel in slow-motion, proberen over te stappen. Een beetje snelheid helpt, maar je hoeft niet op topsnelheid te zitten om 't te kunnen (zoals je al zei: er zijn genoeg mensen bij wie het wel langzaam lukt)

Is dat écht zo?! :!: :shock: Ik zie idd idioten keihard over slootjes met scheuren zoefen. Ik nam aan dat ik het net effe niet zag, maar dat die lui 2 bochten verder enorm op hun plaat gaan... Tot nog toe ging ik er vanuit dat daar die scheuren juist van kwamen :lol:

Mijn vermoeden is idd ook dat ik nog niet ver genoeg achterover zit. Als ik in een scheur rijdt dan heeft dat tot nog toe het effect dat mijn schaats er nog net niet met een koevoet hoeft te worden uitgewrikt. M.a.w. ik sta in eens stil. Met ijshockey ben ik wel goed, maar hier heb ik exact hetzelfde. In feite is het voor mij puur een kwestie van geluk hebben (of niet :evil: ) om te blijven staan. Het geluk was met mij de afgelopen dagen!

Het lijkt me, al sta je nog zover achterop... rijd je echt in een scheur in jouw rijrichting, dan lijkt het me dat je nog weinig kunt doen.

Heb verhalen gehoord dat soms ijzers in tweeën worden gereden in scheuren. Buigen heb ik zelf ook wel eens gezien. En dat ging dan toch met wat minder voorzichtige oplettendheid dan bij het hierboven beschreven "benden" :wink: . Dan hoef je je meteen geen zorgen meer te maken over het bochtenwerk :lol:

Een 100m baan??! Is dit een soort "pierenbadje variant" maar dan op de ijsbaan :lol: :wink:.

Ok, er zijn natuurlijk scheuren waar je echt niet doorheen komt (ik probeer trouwens sowieso alle scheuren te vermijden..) maar de meeste kun je als je achteropzit ook wel weer uitkomen. Ik ben iig geen een keer door een scheur gevallen, terwijl ik er toch af en toe wel in heb gezeten. Helemaal toen er op een gegeven moment zoveel op het ijs geschaatst was dat de scheuren niet meer te zien waren..

Ik probeerde er zo goed en kwaad als dat kon as soon as possible uit te jumpen. Zodat je de snelheid die je hebt kunt omzetten in het zo snel mogelijk uit de scheur gaan, ipv vlak op je plaat.
Maar het is en blijf lastig, zeker als er sneeuw op het ijs ligt!! Heb er velen voor me zien vallen, met alle gevolgen van dien.

Maarja, het dooit nu dus dit forum zal wel tijd dood blijven nu

dit forum blijft wel hoor. want als je de smaak te pakken hebt ga je natuurlijk op een binnenbaan trainen.... en dan komt het forum wel van pas ;-)

Ik kan van jongs af aan ook rechtsom een perfect bochtje rijden, puur op gevoel, maar linksom lukte maar niet en doordat ik dacht dat ik dat niet kon, lukte het al helemaal niet meer. Leuk om dan op een kunstijsbaan te gaan rijden: elke keer na een keurig technisch gereden recht stuk stortte ik me vol goede moed en goede bedoelingen de bocht in, maar werd natuurlijk altijd net weer van mijn sokken geschaatst door de snelle jongens, of ik maakte zelf zoveel tussenslagen dat ik wel dronken leek. Dus dat schoot niet op. Laatst ben ik op natuurijs eens gaan voelen wat ik precies deed rechtsom, en heb dat gevoel geprobeerd ook linksom te vinden. Het had bij mij te maken met vertrouwen op het binnenbeen (op een kunstijsbaan dus links) en die bij de afzet lekker hard onder je door naar buiten trappen. Ik ben wel een uur lang op een breed stuk bochtjes naar links blijven "shorttracken" en toen had ik alle vertrouwen. Sterker: ik voelde dat ik een mooiere versnelling maakte in de bocht dan rechtuit. Op zo'n moment wordt de bocht je vriend. Nu moet ik hem op de langebaan gaan fijnslijpen om goed uit te komen, op het goeie moment in te zetten en niet te schrikken van de formule-1 mannen.
Het is uiteindelijk een combinatie van een aantal technieken die een gevoel moeten worden. Als je teveel nadenkt kan je het moeilijk "aangaan". Kies een paar van de vele hier omschreven technieken uit en probeer ze niet meteen allemaal tegelijk.
Zorg eerst dat je datgene doet wat je al kan of je kan voorstellen. En voeg steeds meer toe.
Voor mij zou de volgorde zijn: Met je hoofd en je ijzers rechtdoor denken (en dus niet de bocht om), je gewicht juist in de bocht gooien en je schaatsen goed op de kanten. Vervolgens met rechts niet stappen, maar voor langs "vloeien". En dan met links lekker hard naar buiten trappen.
Maar ja, dat is dan weer een nogal gevoelsmatige benadering van de techniek.
Wat ik nu dus hoop is dat ik de korte snelle "shorttrack"-bocht kan gaan controleren op de langebaan. Het belangrijkste is, dat ik daar niet meer tegenop zie, maar zin in heb.

Ik denk dat ik de afgelopen dagen +/- 140km heb gereden over zowel meren als slootjes (de laatste met nogal wat scheuren). Als ik een schatting moet geven dan denk ik dat er zeker 15 keer sprake was van een scheur waarbij ik 50% kans had om te vallen. Idd meestal bij ijs met sneeuw waarbij je de scheuren niet ziet.

Meestal blijf ik idd vooral met de punt in de scheur steken waarna ik eigenlijk over de volle lengte van het ijzer wegzak. Voor mijn gevoel tot aan de buis/tuyck.

Dood? Volgens mij moeten de kraaien eerst van het dak vallen voordat het hier weer een beetje rustig wordt :lol: :lol: :lol:

Ennûhh. De bocht mijn vriend... Nou, dat de bocht mijn vriend is, dá zou nog best kunnen, maar of de bocht ook wil dat ik zijn vriend ben

Oja, even vergeten dat de topic over bochten ging i.p.v. scheuren

Ok tis 111 meter..ze doen hier ook aan shorttrack!

Dat 'gewoon doen' werkte bij mij ook...gewoon even niet teveel nadenken maakt het een stuk makkelijker
Het zal vast wel deels psychologisch zijn dat het eng is om voor de stap te zetten, dat is in ieder geval bij mij wel zo!

Voor 'beginners' zit de bocht voor 90% in het hoofd. Vaak begin ik in de eerste, soms 2e, les al gewoon met de bocht: maakt niet uit hoe 't er uitziet maar gewoon staan op linker been, rechter knie lekker hooog optillen, naar links stappen en neerzetten. In 2 minuten liep iedereen de bocht (ok, technisch nog niet goed etc, maar als ze weten dat ze het kunnen, kunnen ze iig elke bocht oefenen )