effectiever schaatsen?

Wat ik altijd al leidraad probeer te gebruiken is holletje bolletje dus de bol van je voorvoet in de holte van je andere voet drukken. Dit kan je goed oefenen met rustig schaatsen. Als je harder gaat schaatsen is dit niet echt handig meer omdat je je valbeweging kwijt raak, maar om de positie van de voeten te oefenen erg handig. Daarnaast is het echt een kwestie van gevoel en oefenen.
De hoek van je schaats op het ijs moet je zo dicht mogelijk bij de 90 graden houden. Als je namelijk een schuine hoek maak ga je snijden ipv glijden je druk de snijkant(zijkant) van je schaat in het ijs, ipv van de mooi gepolijste onderkant. 90 graden is helaas onmogelijk maar probeer zo dicht mogelijk erbij te komen dus 75-85 graden.
Ten slotte nog een tip voor het smaller sporen. Probeer je schaatsen recht naar voren in te zetten. Dit kun je oefenen door rustig over een (dendbeeldige of van de stippen van de blokken van de buitenbaan oid) lijn te rijden en om dan zo min mogelijk van de lijn af te wijken. Als dit goed gaat kun je wat meer snelheid maken en hetzelfde doen op in de lijn van de inrijbaan.

het is simpel probeer die schaats scheef naar buiten te zetten en probeer je lichaam er boven te zetten dan heb je al een redelijke valbeweging.

dat moet je me toch uitleggen reitse

ff praktisch, hebben jullie wel les? Ik bedoel, Reitse en co kunnen hier van alles uitleggen, maar niets werkt beter dan een goeie instructeur die je op het ijs aanwijzingen geeft en dingen voordoet.

Het is inderdaad lastig om aan de hand van een vraag, hoe goed deze ook is geformuleerd, een goed antwoord te geven. om een voorbeeld te geven: Miriam heeft nu een hoop goede tips, maar wat hét advies voor haar is, zal ze zelf uit moeten zoeken. Het zou mooi zijn als er een filpje gekoppeld kan worden aan een vraag. Dat maakt het forum zeker interessant! Dan kunnen de verschillende analyses en invalshoeken vergeleken worden en kan er gericht advies worden geven. Alsnog twijfel ik of iemand daar veel beter van gaat schaatsen... Die vraag die altijd volgt is: "ik probeer het nu zo, het voelt wat ongewennig aan.. maar is dit wat je bedoelt?" Iemand die aangeeft wanneer je de techniek of aanwijzingen goed toepast is net zo belangrijk als de aanwijzing krijgen en maakt het verschil uit of de nieuwe techniek eigen wordt gemaakt, of dat het alleen een oefening is geweest.

Wat wel duidelijk is, is dat het heel lastig is om een goed antwoord geven op de vraag van Miriam. Ze vertelde dat ze geen druk kon vinden als ze snel wil, en dat ze het gevoel heeft dat ze gaat rachen.
Miriam.. Misschien wil wil je wel te snel? Maak je, je slagen af? Ga je naar achter afzetten? Wat gebeurt er als je snel gaat?
Het is lastig om er een goed antwoord op te geven, omdat je zelf niet alles voelt. Geen druk op kunnen bouwen kan aan vanalles liggen.. een aantal voorbeelden zijn:

Niet achterop zitten en de schaats niet kunnen terugsturen; Heel breed schaatsen, en de schaats niet kunnen terugsturen; Heel ver willen vallen waardoor ze te breed gaat schaatsen en daardoor niet optijd haar schaats kan terugsturen om druk op te bouwen; als eerste te vallen met de romp, waardoor de schaats te ver naar buiten wijst tijdens het plaatsen, daardoor te breed gaan schaatsen en daardoor niet in staat om de schaats terug te sturen; Naar achter afzetten en het contact met het ijs vroegtijdig verloren gaat; De afzet heup omhoog laten komen waardoor druk verloren gaat;
De schouder aan de kant van het afzetheup te ver naar boven laten komen, waardoor de afzet heup naar boven gaat; Proberen de schaats terug te sturen vanuit de heupen, waardoor de ene heup te ver voor de andere komt te staan; Tijdens de glijfase te ver de knie te veel strekken, waardoor er wordt ingezakt tijdens de valbeweging en geen druk opgebouwd kan worden;

Volgens mij zijn er nog wel een paar te bedenken.. denk ik. maar het is zo erg afhankelijk van welk niveau je hebt en hoe je schaatst.
Theoretisch, blijft het wel leuk om te discuseren over hoe alles in elkaar zit.
Zo vind ik het altijd leuk om te zeggen dat je helemaal niet moet willen overkomen!! Het kost alleen maar energie. Je kan beter de schaats in een hoek van 90 graden op het ijs zetten, dan heb je de minste wrijving! Eventueel mag je hem een paar graden schuin zetten om niet weg te glijden, maar dat is alles. T.o.v. het lichaamszwaartpunt plaats je hem er precies recht onder (anders moet je, om in balans te komen, tijdens de glijfase corrigeren. Dat kost kracht). Daarnaast dient de schaats met de punt zo veel mogelijk recht naar voren te wijzen terwijl je hem neerzet, daar wil je heen gaan! Helaas is het niet mogelijk om alles theoretisch perfect uit te voeren. Een goede valbeweging dwingt je om de punt van het ijzer naar buiten te laten wijzen en om de rand van het ijzer in het ijs te laten snijden. Dat is ook de oorzaak waardoor Ireen Wüst zo belachelijk breed schaatst..

@Miriam: Steigerungen zullen voor jou ideaal zijn. Begin met poetsen. en ga over een afstand van 200 tot 400 meter gelijdellijk steeds sneller. Probeer de techniek die je poetsend hebt, vast te houden tot aan je maximale snelheid. Vaak moet je met schaatsen op snelheid simpelweg niet na denken, maar gewoon doen. Techniek is snelheidsafhankelijk, om het toe te passen op hoge snelheid moet je ook dat veel oefenen. Iemand die alleen poetst leert een mooie techniek met een goede balans, maar het is niet de timing die je nodig hebt als je hard schaatst. Daarvoor moet je vaker op snelheid schaatsen en misschien zelfs regelmatig aan een wedstrijd deelnemen.

ps.... Nederlanders denken te veel na over techniek.. Gewoon Rachen!!! Het wordt vanzelf technisch beter! Ik wil ook gelijk flink de spot drijven tegen een zin die te vaak wordt gbruikt: "Leer eerst techniek, de snelheid komt vanzelf".. Dat is alleen methode van trainers om te zeggen: "ik weet dat dit saai is.. Maar toch wil ik, dat je dit leert"....

spek, wat ik echt niet kan begrijpen is dat je je volgens jou moet richten op snelheid en niet op techniek. kun je je stelling beter onderbouwen? geef nog eens wat voorbeelden.

en dan het poetsen: bij poetsen train je je coordinatie. schaatsen is een coordinatiesport waarin je een belangrijk deel van je efficientie uit je coordinatie moet halen, en dat geldt zeker op hoge snelheid (goed bovenkomen = volledige gewicht en balanceren op 1 been).

schaatshoek van 90 graden: de mate dat je op de buitenkant terechtkomt heeft niets met insturen te maken maar meer met een succesvolle valbeweging (daar heb je het nog niet over gehad). en dat gaat m.i. toch allemaal over techniek.

mijn ervaring is toch dat je pas sneller wordt als je je techniek verbetert. en dat geldt voor alle technische sporten, of het nu schaatsen, skiën of roeien is.

Tja och.. radicaal klinkt ook weer zo drastisch, progressief suggereren dat ik dramatiseer.. Misschien dat nuances mij bewust ontbreken, evenals relativeringen, die te zachtmoedig zijn om paradigma’s te doorbreken…..

Okee…. nu zonder te dollen: mijn stelling staat veel te scherp, ik had iets te veel zin om te spotten met het standaard denkpatroon. Om toch een aanvulling te zijn op dit forum, zal ik het nu wat serieuzer houden.

... :roll: hierna houd ik het serieus, dit is te leuk om op in te gaan: Deze quote is waar :wink: ... Toen ik jong was kon ik eerder rennen dan lopen. Vanaf mijn eerste stappen leunde ik te ver voorover, waardoor ik of omviel, of rende totdat ik een muur had bereikt :?

Ik wilde met mijn stelling aangeven dat De koppeling van techniek naar snelheid te vaak wordt vergeten. Zoals ik al zei is techniek snelheidsafhankelijk. misschien is kan ik beter zeggen: de coördinatie en timing van de afzet verandert, naarmate de snelheid omhoog gaat.. Deze veranderingen worden pas belangrijk voor mensen die een redelijk niveau hebben. Als je de schaats nog niet laar glijden over het ijs en alleen aan het rennen bent, is het logisch dat je eerst heel goed naar de techniek van het schaatsen moet kijken voordat je snelheid kan maken.

Stap 1 blijft altijd de schaatsbeweging door hebben. om preciezer te zijn bedoel ik hiermee:
recht op je schaats staat,
een balans hebt ontwikkeld om te sturen op één schaats,
kan overstappen en
(redelijk) kan overkomen

Vanaf dat moment hebben heel veel technische onderdelen te maken met kracht én vanaf dat moment krijg je een dusdanige snelheid dat de afzet timing en coördinatie radicaal verandert met de hogere snelheid. Met andere woorden: trainen op kracht en op een hogere snelheid wordt ook heel belangrijk. Met trainen op kracht bedoel ik dan niet dat je met gewichten moet gaan smijten in de sportschool. Trainen op kracht gebeurt vanzelf als je schaatst met hoge snelheden.

Wederom, om specifiek te zijn: Het wordt vanaf dat moment belangrijk om:
De afzet zo lang mogelijk te maken door:
diep te zitten;
de afzet heup laag te houden
echt tot het einde door gaan met afzetten
Zo lang mogelijk op één schaats te schaatsen;
Compleet zijwaarts af te zetten
Een goede valbeweging te maken

Marnix ten Kortenaar heeft in een clinic ooit een model uitgelegd van de meest belangrijke technische onderdelen.. Dit waren:
Zijwaarts afzetten,
Diep zitten,
altijd op één schaats schaatsen en
een goede valbeweging (verre zijwaartse verplaatsing van lzp)

ik vraag me ook af waar het verhaal van Reitse vandaan komt:

Helemaal als ik zie dat er van jou site een link naar bewegingswetenschappen staat.. Mechanisch gezien is het vrij duidelijk dat de push-off angle de meest efficiëntie beïnvloedende factor is. Deze factor is alleen beïnvloedbaar door de hoogte van je lzp te veranderen. Dus door knie en enkelhoek te verkleinen. Dat dit lastig is, is een ander verhaal. Peter Kolder schreef ooit in de schaatsport dat de kniehoek alleen goed trainbaar is op de leeftijd dat schaatsers in de C1 en C2 categorie vallen. Dit heeft naar mijn menig te maken met de enthousiasme en fanatisme van die leeftijdsgroep. De maximale kracht is trainbaar in specifieke kniehoeken! Dit betekent dat jonge mensen, die de lenigheid hebben, specifiek in deze hoek moet trainen. Als de lenigheid is verloren wordt het lastig om efficiënt te worden in kleine kniehoeken. Je zal eerst leniger moeten worden en vervolgens sterk in een kniehoek die je voorheen alleen in je kindertijd hebt gebruikt!!! Dat is inderdaad onbegonnen werk en is het zeker waar dat er op andere technische opzichten meer resultaat valt te boeken.

Met dit verhaal komen we gelijk weer terug bij mijn stelling. Een andere reden waardoor ik vind dat er vaak op snelheid getraind moet worden ligt in onze eigen aard. Helaas zit het in ons om zo min mogelijk pijn te willen lijden. Dat is ook logisch, in het gezegde: "waarom moeilijk als het ook makkelijk kan." kunnen we ons allemaal in vinden. Als we in een groepje achter elkaar schaatsen, zal de voorste diep zitten, alle andere schaatsers zitten vaak stukken hoger.. Waarom doen we dit? : Omdat het minder zwaar aanvoelt!! Waarom is het zo moeilijk om jezelf te trainen op diep zitten?? Dat is om precies dezelfde reden: omdat het zo vervelend zwaar aanvoelt om dat te doen.. Als ik met goed herinner schreef...

Ik denk dat het trainingsproces lang duurt.. Voordat iemand sterk kan zijn is hij zeker 1 tot 2 jaar bezig. Zo lang hou ik het niet vol om elke training in een vervelende pijnvolle kniehoek te zitten! Laat mij maar lekker schaatsen, lekker ontspannen met een fijn gevoel! En...... denken jullie daar ook zo over??? Dat bedoel ik dus als C1 en C2 doe je dit wel elke training, dat is het geweldige enthousiasme van deze leeftijdsgroep. Het lijkt erop dat we liever ontspannen schaatsen, terwijl bij het model van Marnix ten Kortenaar 3 van de 4 elementen gebaseerd zijn op kracht, gebaseerd op een vervelend zwaar gevoel... dit zijn:
Zijwaarts afzetten,
Diep zitten en
Altijd op één schaats schaatsen

Dan denk ik: "Als je dit wil trainen, kan dit beter met een oefeningen waar je resultaat ziet als je deze onderdelen goed uitvoert!! Dus: als je op snelheid schaatst!! (als je met een correcte uitvoering meer snelheid kan maken). Dan hoeft niet alles een sprint te zijn op 100%. Bij technisch schaatsen op 80/90% bereik je met een goede uitvoering het zelfde, positieve gevoel. Ik zie psychologisch een blokkade om dit poetsend te moeten leren. Je merkt namelijk geen effect, behalve dan, dat het zwaar aan voelt, en dat effect wordt door ons lichaam beschouwd als "niet efficiënt". Het kan soepeler met minder kracht, daar is ons lichaam wél naar op zoek. Sommige technische onderdelen zijn dus beter aan te leren op snelheid, of tijdens het versnellen (steigerungs).

Daar ben ik het helemaal mee eens! De balans is het beste te oefenen op lage snelheden. Daarnaast heb je bij deze snelheden te tijd technisch iets anders te doen/leren dan je standaard techniek. Het is zelfs nuttig om mensen af te remmen om op deze manier balans en techniek te leren. Wederom wil ik wel de koppeling maken met mijn stelling: Het is gevaarlijk om dit te vaak te doen: Mensen gaan inefficiënt schaatsen doordat ze weinig kracht willen gebruiken bij elke oefening die met techniek te maken heeft!

De valbeweging heeft niet direct te maken met de plaatsing van de schaats (je kan heel goed vallen zonder over te komen, dan zet je gewoon de schaats niet onder het lichaam, maar veilig naast het lzp). De valbeweging gaat over het vallen voordat je knie strekt. M.a.w. het (isometrisch) verkleinen van de push-off angle voordat je gaat afzetten. Dit heeft alleen gevolgen voor schaatsers die hun bijhaalbeen laat plaatsen of door deze techniek een verdere zijwaartse verplaatsing van hun lpz realiseren. In dit geval wordt je met de valbeweging genoodzaakt om de bijhaal schaats eerder op het ijs te zetten (door de kleinere push off angle heb je nl meer kracht nodig om je eigen gewicht te dragen).
Doordat de afzet nog door gaat na de plaatsing zal je de schaats op de buitenkant neer moeten zetten en met de punt verder naar buiten moeten wijzen, om je afzet niet tegen te werken. De zijwaartse snelheid moet je behouden tot het bovenkomen, hierna kan je deze snelheid weer omzetten in voorwaartse snelheid. Je zet de schaats dus verder op de buitenkant, met de punt verder naar buiten gericht neer naarmate je meer accent legt op de valbeweging. In hoeverre dit onvermijdelijk is kan ik helaas niet precies zeggen. Ik weet wel dat je theoretisch beide zo veel mogelijk moet vermijden en dat de plaatsing recht onder je lzp plaats vindt.

Daarnaast kan je theoretisch een 36er schaatsen zonder een goede valbeweging te maken en zonder over te komen. Voor de kortere afstanden is de val beweging en het overkomen, minder belangrijk.

edit: taalgebruik

interessante analyse en visie. kun je mij eens vertellen wat vanuit jouw visie dan verandert aan je techniek als je meer snelheid gaat maken in een duurinspanning (dit betekent goed bovenkomen etc, dus geen explosieve sprint)? dus wat het verschil is in techniek tussen bv 10km/u en 40 km/u? denk bijvoorbeeld in fasen, van pinguinnen zonder afzetkracht tot volle snelheid met maximale duurbelasting. als dat helder is vinden we misschien jouw antwoord op de oorspronkelijke vraag van dit topic.

Afzetten lijkt met het belangrijkste.. Je zal toch snelheid moeten ontwikkelen :wink: . Om op snelheid de tijd te hebben om technisch te schaatsen moet je veel vermoge in één afzet te krijgen. Een te hoog bewegingsritme is funest voor je coördinatie.
Hoe doe je dat in de goede volgorde:
1 Dieper zitten (kan je verder en efficienter afzetten)
2 Écht zijwaarts afzetten *
3 Druk opbouwen in het begin van de afzet **
4 Alles combineren: een hele afzet maken met constante afzetkracht

* Voor jezelf merk je dat dit goed gaat als je geen druk verliest aan het eind van de afzet
** Dit is volgens mij het pinguin idee. Voor jezelf merk je dat dit goed gaat als je in het begin van je afzet veel druk hebt. Lukt dit niet, dan zou ik proberen om meer achterop te zitten en na het overkomen je schaats actiever terug te sturen, zodat deze rechter naar voren wijst. Dan voel je de druk toenemen.

Let er wel op dat het je benen zwaar gaan verzuren duur het pinguinnen en dieper te zitten. Das is pijn lijden, maar het moet wel. Hou de oefeningen kort met veel rust: steigerungern van 200m 400m rust, of 300m / 500m rust. Later kan hier een iets intenbsievere serie van gemaakt worden: 4 x 200m / 200m rust. Neem een serie rust b.v. 2x 1r poetsen (probeer dezelfde techniek te zoeken in het poetsen) en vervolgens 4 x 200m / 200m rust.

Ik hoop dat dit een antwoord op de vraag van het topic is?

Iedereen die sneller wil schaatsen, zal iets dieper gaan zitten. Bij de eerste poging nog niet heel diep, maar de 10x al een stuk dieper. Iedereen zal ook meer vermogen per afzet gaan leveren. De eerste keer nog niet heel veel meer (het wordt voornamelijk rachen, snelheid maken door ritme te verhogen), maar de 10 x gaat dat al een stuk beter..

Wonderbaarlijk genoeg leren we vanzelf!

Als we maar niet te vaak op een verkeerde snelheid trainen!!

Maak je concurentie niet te slim spek ;-)

Maar ik ben het met je eens. De uitspraak eerst techniek dan snelheid slaat nergens op.

Whahaha.

Tnx... Kennis moet je delen... Of ter discussie stellen.... :wink:

Ach, als het in het koppie niet goed zit lukt het ook niet! Plus het feit dat iedereen anders is en een andere 'persoonlijke' benadering nodig heeft. De een kan wel effectief omgaan met een bepaalde houding, een ander niet... dus die 'gouden standaard' bestaat die wel???

Ik probeer naast de lessen (1x /week) nog 1x week voor mezelf te schaatsen.
Tijdens de lessen oefenen we een specifiek technisch onderdeel in 2-4 ronden, waarbij in 3 van de 4 gevallen wel de bedoeling is dat we de snelheid er behoorlijk inhouden. ('methode spek').
Als ik zelf schaats volg ik dezelfde methodiek: paar ronden op tempo en dan weer even rust. Komt misschien ook wel omdat ik me niet wil aansluiten bij die noeste 'duwers' die de ene ronde naar de andere eentonig afleggen.
wat is wijsheid en kan ik ergens wat ideeen.trainingen nalezen om voor mezelf als het ware een training samen te stellen

Could someone please translate this post to English?

Bedankt,

Piet