Officieel eindigt het seizoen 15/16 op 30 juni. Dat is het bijna, dus mooi tijd om wat te gaan terug- en vooruitblikken. Over het allrounden bijvoorbeeld. Nederland domineert het allrounden al jaren en jaren en jaren. Maar blijft dat zo? Hebben we genoeg talenten om nog langer aan kop te blijven? En hoe lang gaan de toppers van nu nog mee? Laten we eens wat gaan inventariseren... Allround-toppers Sven Kramer In tegenstelling tot Claudia Pechstein, heeft Sven niet het eeuwige schaatsleven. De Koning van het Allrounden zal na 2018 waarschijnlijk niet meer doorgaan, en als hij dat al wel doet, zal zijn focus daarna niet meer zo op het allrounden liggen. We kunnen nog een paar jaar juichen voor de grootste allrounder aller tijden. Op het EK 2017, waar Sven zijn negende Europese allroundtitel wil pakken. Op het WK 2017, waar we hopelijk een strijd krijgen die doet denken aan 2009. En op het WK 2018, waar Kramer nog een keer wil vlammen, voor overvolle tribunes in Amsterdam, waar hij zijn carriëre misschien wel gaat afsluiten. Maar eigenlijk gaat het Kramer nog maar om één ding. Goud op de 10 kilometer in Pyeongchang. Jan Blokhuijsen Soms wat wisselvallig, maar eigenlijk een vaste klant voor het podium. Alleen is hij ook al 27. En hij lijkt over zijn top heen. Hij behaalt het niveau van een paar jaar terug, toen hij het Kramer nog echt moeilijk kon maken, niet meer. Misschien volgend seizoen, als het in de ploeg allemaal goed gaat... Koen Verweij "I'll be back", zei Koen. Maar komt Koen ook terug? En geeft hij nog om het allrounden, of gaat hij zich richten op de Spelen van waar hij met een boom van een Rus moet afrekenen? En bovendien, vergeet niet dat Koen nog maar twee keer onder de 6:20 reed op laagland. Tegenwoordig kan zelfs een Nieuw-Zeelander dat... Wouter Olde Heuvel Is al gestopt, maar verdient wel een eervolle vermelding. Douwe Bob de Vries Hij is al vierendertig, maar heeft zijn schaatsjeugd gevonden. Hij kan aardig allrounden, maar een podiumkandidaat is het niet. En als we eerlijk zijn, zit dat er ook niet meer in. Jorrit Bergsma Is dat een allroundtopper dan? Hij rijdt geweldige lange afstanden, maar heeft hij ooit een internationaal allroundtoernooi gereden? Conclusie: de grootste allrounder aller tijden gaat niet zo lang meer door, en het lijkt erop dat we in 2020 alleen Jan Blokhuijsen nog over hebben van de huidige generatie. Of Koen Verweij moet weer een opleving krijgen. Ik denk dat we een beetje behoefte hebben aan... De Talenten Patrick Roest Is dit het grootste allroundtalent van Nederland? Zou zomaar kunnen dat deze Zandstra-lookalike dat is. Na een jaar van achteruitgang, is hij dit seizoen flink vooruit gegaan. Maar toch, met 6:23 en 13:37 tel je nog lang niet mee in het veld van echte allrounders. Natuurlijk heeft hij nog wat jaren te gaan, maar een talent als Kramer, Bøkko of Pedersen dat meteen na de junioren geweldig meedoet op de grote toernooien is het niet. Op de 1500 meter heeft hij aan leeftijdsgenoot Trofimov een flinke kluif, en op de lange afstanden werd hij er bij de junioren afgereden door Van der Poel (SWE) en Lehman (USA). Nu hebben die laatste twee door verschillende redenen een verloren seizoen gedraaid, dus helemaal geweldig vergelijkingsmateriaal is het niet. En ondertussen lijkt Donnelly ook al beter te worden dan Roest. Aan de andere kant is Roest redelijk vergelijkbaar met de jonge Blokhuijsen, maar mist hij vooral op de lange afstanden nog wat. Opmerkelijk: als B2-junior reed hij al 6:36. Dat deed Pedersen ook op die leeftijd, en Pedersen was altijd al heel goed op heel jonge leeftijd. Roest kan meetrainen met Kramer, Pedersen kon toen meetrainen met Bøkko... nou nou Roest, je treft het, gelijkenissen met Zandstra en Pedersen! Marcel Bosker Is het een Zwitser? Is het een Nederlander? Daar gaan we het even niet over hebben. Bosker is de seizoenssnelste junior op de 5 km en reed ook aansprekend op de andere afstanden. Maar wereldkampioen junioren werd 'ie dan weer niet. Maar kijkend naar de tijden van dit jaar, lijkt hij een groter talent dan Roest. Maar je zal net zien dat hij weer voor Zwitserland gaat rijden als hij écht goed wordt... de TJ-route dus. Zoiets dan. Hoolwerf&Hoolwerf Het klinkt als een bouwbedrijf of als een detectivebureau, maar het zijn twee schaatsneven. Ze houden vooral van de lange afstanden. Evert is de beste van de twee. Hij wint wat tijd op Roest op de 10 km, maar z'n 500 en 1500 zijn nog niet goed genoeg. Het zijn immers ook marathonschaatsers. Ik zie ze eerder 5 km's winnen dan allroundtoernooien. Maar ja, wie ben ik.... Tjerk de Boer en Louis Hollaar Ze zijn nog B-junioren, nog heel jong, maar maken wel deel uit van een sterke generatie. Als Kramer stopt, duiken Min-seok Kim (KOR), Allan Dahl Johansson (NOR), Riki Hayashi (JPN) en deze twee Nederlanders op bij de allroundtoernooien. Ze zijn goed, maar nog niet zo goed als bovengenoemde buitenlanders. Qua niveau zitten ze op koers om Roest en Bosker bij de A-junioren op te volgen. Marwin Talsma en Chris Huizinga Deze junioren rijden prima vijf kilometers, maar op de korte afstanden wil het nog niet echt vlotten. Dat zien we vaker: je kan een goede allrounder zijn met redelijke lange afstanden, of een stayer met een matige sprint, maar allebei kom je niet zo vaak tegen. Misschien moet je er Sven Kramer voor heten om 't allebei te kunnen. Toekomstige stayers hebben we, zoals altijd, genoeg. Toekomstige allrounders wat minder, maar ook nog een aantal. De een lijkt op Zandstra en wordt misschien de nieuwe Blokhuijsen of Verweij. De andere is een Nederzwitser en moet nog kijken welk land hij medailles gaat schenken. En bij de B-junioren komt er echt wat aan, maar dat zijn niet alleen Nederlanders. CONCLUSIE: Het Nederlandse allrouden is gered voor de komende jaren. Blokhuijsen heeft het in zich om nog een aantal jaar podiumkandidaat te blijven. Dat geldt ook voor Verweij, mits die niet te veel gekke dingen gaat doen waar je kritisch naar kan kijken. Bij de junioren duiken er ook aardig wat talenten op, waarvan er vast wel een paar de nieuwe Nederlandse generatie worden. Maar de nieuwe Kramer lijkt er voorlopig niet tussen te zitten. Hebben de buitenlanders straks weer kans? Daarvoor moet er eigenlijk ook nog een buitenlanderanalyse komen. Maar dan wordt deze post wel erg lang. Dus dat komt nog wel een andere keer...
En hoe zit het bij de dames? Ik zie naast Ireen Wüst en Martina Sábliková eigenlijk alleen Antoinette de Jong als mogelijke wereldkampioene allround, oke misschien 2 Japanse dames er nog bij, die waren laatst toch wel een aangename verrassing maar daar houdt het volgens mij dan wel mee op.
De analyse van de dames komt nog een keer. Dit ging alleen over de mannen. Naast De Jong, Takagi en Oshigiri, zie ik Voronina en Kazelina als aankomende allroundnamen. Misschien ook Weidemann, als ze korte afstanden gaat leren beheersen. In de verre toekomst gloort er wellicht wat voor Lamarche en Bosiek, talentvolle B-junioren uit Canada en Polen zijn dat. Mia Manganello (Amerikaans inlinester) maakte grootse vorderingen dit jaar, maar daar wordt ze nog lang geen kampioen mee. Dan is er nog Yurakova, generatiegenoot van Takagi, en stayer. Uit Tsjechië lijken niet meteen opvolgers van Sablikova te komen en de nieuwe Njåtun kennen ze in Noorwegen ook nog niet. Dan missen we nog junioraziaten: daar zijn er een hele hoop van, maar het is altijd maar afwachten of zij de stap naar de senioren kunnen maken, want dat is altijd verschrikkelijk moeilijk voor jonge, talentvolle rijders uit het land van de Rijzende Zon en daaromtrent. Dan stip ik nog Viola Feichtner als Oostenrijks talent. Binnen Nederland was Wijfje het grootste talent, maar zij is te weinig vooruitgegaan. Kiel heeft die positie overgenomen, maar is nog niet echt goed. En misschien, heel misschien, nog wat verrassingen uit Zuid-Amerika? Misschien? Durf te dromen? Het kan snel gaan. Voronina - weliswaar niet uit Zuid-Amerika - had twee jaar geleden nog 4:26 staan en nu 3:58. You never know...
Je had de "oude" Njatun al afgeschreven? Ik niet, hoor. Ze is pas 25 en kan dus nog mee t/m OS 2022. Haar probleem was heel vaak haar gezondheid want er was altijd wel iets, van verkoudheid t/m longontsteking. Twee maanden geleden is ze aan haar bijholtes geholpen en ze hoopt nu eindelijk eens een seizoen zonder klachten door te komen. Dan is ze zeker in beeld voor de allround-top, net als vorig jaar in Calgary. Daar was ze voor het eerst dat seizoen helemaal fit en reed een aantal noorse records aan diggelen. Op een individuele afstand zal het haar niet lukken, dan komt ze altijd net tekort t.o.v. de afstandsspecialisten. Bovendien worden Wust en Sablikova in 2018 resp. 32 en 31 en zijn dan wel over hun top heen of stoppen definitief. Dus: Njatun is voorlopig nog wel een tijdje medaille-kandidate bij het allrounden.
Het was niet de bedoeling dat het overkwam alsof Njatun al te oud was. Ik wilde alleen maar zeggen dat er in Noorwegen nog geen mogelijke opvolger voor Njatun is, en die zit er ook nog niet aan te komen bij de junioren. Ik was even vergeten dat ze nog maar 25 is.
Vergeet niet dat interesse in de allroundtoernooien voornamelijk uit NL komt en dat schaatsers ook op deze toernooien willen pieken. De volgende vergelijking gaat niet helemaal op (vanwege het aantal deelnemers per land), maar raakvlak is er qua interesse van publiek en sporters: veldrijden is in België erg populair, dus de talenten zullen hiervoor blijven kiezen ipv op de weg.
