Sporters van het jaar 2018

John van Lottum pleit in de Telegraaf ook voor een objectieve maatstaf. Ga je nooit uitkomen. Op basis waarvan ga je inderdaad meten. Stelt snelwandelgoud heel veel voor omdat er wereldwijd heel veel wandelaars zijn? En omdat Formule 1 rijden weinig beoefenaars heeft, is een wereldtitel daarom ook niets waard? Even gechargeerd.

Verder is het weer een mooie gelegenheid voor mensen met weinig allround sportkennis om schaatsen weg te zetten als een soort korfbal of veldrijden. Wat natuurlijk erg overdreven is. Het lijkt er meer op dat we een beetje moe zijn geworden van het schaatssucces. Vroeger was een WK-allroundtitel al genoeg voor de sportman/vrouw-titel. En die was toen echt niet moeilijker te halen dan nu.

Voor mij persoonlijk geldt toch dat het gaat om de sporter/coach/ploeg waar je het meest door geraakt werd of van genoten hebt in het afgelopen jaar.
Daar zit ook een stuk inflatie in (de zoveelste titel van sporter X in sport Y raakt je minder dan een eerste titel bijvoorbeeld doet).
Daar zit vaak ook een stukje heroiek in: als iemand terugkomt van veel tegenslag bijvoorbeeld.
Maar dat is dus hartstikke persoonlijk...

Maar ik denk wel dat de stemmers ook voor een deel dergelijke factoren laten meewegen...

@mi: ja, natuurlijk weegt dat mee. Sterker nog, dat stond in de motivatie voor de genomineerden: hoeveel ze in het nieuws zijn geweest en het land op zijn kop hebben gezet is een meegewogen factor.

En met die objectieve maatstaven waarom de tennissers nu roepen zat Bertens denk ik niet eens bij de eerste 20... aangezien objectief na een Olympische titel een wereldtitel (of iets vergelijkbaars, zoals de Tour of een Grand Slam) altijd bovenaan moet staan. En dan zijn er nog wel wereldkampioenen in kleine sporten die niet zijn genomineerd. De wereldkampioenen bandy staan dan bijvoorbeeld boven Bertens (ik weet dat het een andere categorie is, maar deze wereldkampioen uit 2018 wist ik toevallig), als je objectieve maatstaven gaat gebruiken.

Ja maar die ‘objectieve’ maten zijn dus helemaal niet objectief want het ontaard meteen in een totaal stompzinnige discussie over of het moeilijker is om een tennistoernooi te winnen dan een shorttrackwedstrijd. Of het makkelijker is om tweede te worden in de tour de france dan een formule 1 grand prix te winnen.
We hebben het over allemaal fulltime sporters die zich maximaal inzetten voor maximale prestaties.
Hoewel: hoe moeilijk is het nou eenmaal om wereldkampioen op de rekstok te worden als zich dat blijkbaar eenvoudig laat combineren met het behalen van een artsenbul? (*pun intended!*)

Al met al dikke onzin dus....
Die veel meer sporters die enorme prestaties hebben geleverd niet in het zonnetje zet dan wel.

Het objectief willen gaan meten is onzin, inderdaad. De hele viering an sich is geen onzin, je moet er alleen niet teveel waarde aan hechten. Maar het is een leuk eindejaarsfeestje waar de Nederlandse sport in het zonnetje wordt gezet met een leuke verkiezing er bij, waarbij de sporters zelf kunnen aangeven wie er volgens hen de beste prestatie heeft geleverd.

Sowieso is dat echt een stuitende manier waarop Mossou die vraag stelt. Zoals jij ook al laat zien in je tegenvraag, kun je altijd 1 sport superieur laten klinken door de andere sport zo simplistisch mogelijk te verwoorden.

Ondanks dat ik Spaan redelijk hoog heb zitten als sportverslaggever, laat hij hier wel zien dat zijn sportkennis in ieder geval zich beperkt tot een gering aantal sporten. Als je Herlings niet kent dan heb je toch wel onder een steen geleefd, en zjin denigrerende opmerking over F1 racen laat zien dat hij totaal geen benul heeft hoe die sport in elkaar zit en hoe moeilijk en fysiek het is. En dat zeg ik ondanks het feit dat ik totaal niks met F1 heb.

Oh zeker zijn de slams het belangrijkste, maar of je per se ver moet komen in een slam om een nominatie te kunnen krijgen, mwoa. Stel dat Bertens ongeveer de prestaties van Svitolina had (1 'masters'-equivalent winst en de finals gewonnen, plus top-4 van de wereld, maar slechts 1 KF op slams), dan had ik haar wel genomineerd.

Maar goed, zolang ik het tennis al intensief volg (zo'n 25 jaar), zolang hebben mensen al uiteenlopende meningen over hoe belangrijk de slams precies zijn vergeleken met al de rest

Precies. Je kan pas objectief gaan meten als er eerst subjectief een soort maatstaf wordt bepaald via een commissie oid.

Als je zo redeneert had Terpstra dus nu genomineerd moeten worden. Die won 2 WorldTour klassiekers, waaronder de Ronde van Vlaanderen. Dat is zeg maar de wieler equivalent voor een Master. En dan nog de WK TTT. Een wereldranglijst is er niet echt in het wielrennen, de worldtourranking is enorm scheef. En wielrennen is toch niet echt een kleine sport.

Kortom: met zulke lage eisen krijg je een enorme waslijst aan genomineerden.


Bij tennis tellen gewoon alleen de Grand Slams (en dan die finale) echt mee. Zoals in het wielrennen het grotendeels om de grote rondes en het WK gaat.

Schaatsen is zeker geen grotere sport dan veldrijden en korfbal. Schaatsen is t.o.v van korfbal en veldrijden slechts Olympisch omdat er heel veel minder op het programma staat van de Winterspelen t.o.v. de zomerspelen.

Precies. Daarom voor mij Mathieu van der Poel en Jeffrey Herlings

Terpstra? Tja, de TTT is een team-wedstrijd, toch anders. En je zegt zelf aan het eind al dat je vind dat behalve de slams ook de finals meetellen. Vandaar dat ik ook zei "als ze de finals ook had gewonnen". Lage eisen? De finals winnen waar de beste 8 vd wereld dat jaar aan meedoen is geen kattenpis. Om de vergelijking met het wielrennen te houden: qua status zou je de 3 grote rondes gelijk kunnen stellen aan de slams en het WK wielrennen aan de finals bij tennis, en de klassiekers aan masters (ik persoonlijk sla de wielerklassiekers trouwens hoger qua status aan dan tennis-masters, maar dat terzijde).
Sowieso zei ik trouwens dat ik haar dan had genomineerd, niet dat ze genomineerd had moeten worden. Aangezien subjectieve maatstaven als 'hoezeer het iets met je doet' ook meetellen, zijn er uberhaupt geen foute antwoorden.

Ja Terpstra. Won RvV en de E3. Is nu met Raas de enige Nederlander die de 3 grootste kasseiklassiekers won: Parijs-Roubaix, Vlaanderen en de E3.

Dat hij niet eens als optie wordt genoemd geeft het niveau van dit jaar aan. Andere jaren was Groenewegen met 2 etappezeges in de Tour, 2 dagen achter elkaar, misschien ook wel een kanshebber. Nu zijn beide niet eens wielrenner van het jaar en is er geen eens een wielrenner kanshebber voor sportman van het jaar.

Maar er zijn heel veel mensen wereldwijd die wel eens in een auto rijden, maar slechts twintig per jaar in de F1.

Dat hangt af van hoe je de parameters van je "objectieve maatstaven" tweakt.
Je hebt factoren als:

• "individueel succes vs. teamverband"
• "grootste wedstrijd winnen", in het voordeel van de schaatsers/zeilers/motorcrossers
• "olympisch vs. niet olympisch", in het nadeel van motorsporters en voetballers
• "veel kijkers", in het voordeel van de schaatsers/wielrenners/darters/voetballers
• "enthousiasme in de maatschappij", in het voordeel van de voetballers/atleten
• "veel geld", in het voordeel van de voetballers/honkballers

Je zou ook "objectieve" maatstaven zo kunnen handhaven dat Kenley Jansen, Andrelton Simmons en Xander Bogaerts ineens boven komen drijven omdat vanuit de VS gezien de Curaçaose en Arubaanse MLB-spelers de Nederlandse sporters van het jaar zijn. Toch moest ik deze namen even googelen omdat ik ze niet actief paraat heb,

Wereldkampioen bandy, dat was wel in de B-groep toch? (Wikipedia)

Ah, ja. Je hebt gelijk. Helaas voor de bandyspelers. Volgend jaar maar in de A groep winnen

Naast het schaatsen volg ik zowel het wielrennen als het tennis intensief en het WK wielrennen is toch echt niet vergelijkbaar met de finals bij het tennis. Het WK wielrennen is een wedstrijd waar bepaalde klassiekerspecialisten naar toe werken nadat het klassieke voorjaar is afgelopen eind april. De tennissers likken hun wonden na de US Open en degenen die de smaak te pakken hebben zullen zeker nog ambities hebben voor de Finals. Tot de US Open is afgelopen is eigenlijk niemand met dat toernooi bezig.

Is dit niet ook een beetje het verschil tussen wielrennen en tennis überhaupt? Wielrenners kunnen, omdat het een vrijwel pure conditionele sport is, beter periodiseren en pieken en tennissers hebben meer met techniek, maar ook meer met kleine pijntjes en blessures te maken? Tennissers moeten een beetje geluk hebben ergens fit aan de start te staan zonder blessures. Wielrenners zijn ook soms geblesseerd, maar dat is dan meestal een gebroken bot ergens.

Ik bedoelde dan ook meer qua verschil in prestige. Even de specialisatie van ronderenners vs. klassieker-specialisten achterwege latend (er zijn er natuurlijk ook die alles goed kunnen zoals Valverde, maar dat zijn er wel heel weinig), is het winnen van een grote ronde meer prestigieus dan het WK.

Dat tennissers pas na de USO met de finals bezig zijn is natuurlijk logisch, omdat eventuele plaatsing voor de Finals afhangt van alle prestaties eerder in het jaar. Je kan je moeilijk richten op een toernooi voordat je uberhaupt inzage hebt of je wel een redelijke kans hebt op plaatsing. Je hoeft maar naar de afgelopen jaren te kijken om te zien hoeveel moeite tennisers doen om zich te plaatsen als ze na de USO inzien een kans te hebben. Met de vetgedrukte zin hierboven doe je de Finals behoorlijk tekort, het wordt gewoon als grote prijs gezien, na de slams het belangrijkste.

Edit: dat veel tennissers richting het einde van het jaar met pijntjes beginnen te kampen is waar maar doet niet af aan de importantie van de Finals. Zie bijv. Nadal vorig jaar die eigenlijk niet in staat was om te spelen maar toch met alle geweld de Finals wilde spelen. Of Halep die dit jaar tot het laatste moment wachtte zich af te melden omdat ze (naief) hoopte dat haar hernia mee zou vallen, terwijl ze eigenlijk nauwelijks iets te winnen had op de Finals.

Of het winnen van een grote ronde meer prestigieus is dan het WK betwijfel ik. Ik ben er niet van overtuigd dat Valverde zijn winst in de Vuelta hoger aanslaat dan zijn wereldtitel, zelfs als Spanjaard in eigen land. Sagan heeft gezegd dat de wereldtitel de grootste triomf in zijn carrière is, nota bene in de studio van Sporza direct na het winnen van de Ronde van Vlaanderen in 2016. Sagan beschouwt de wereldtitel dus in elk geval als belangrijker dan het winnen van de Ronde van Vlaanderen en het winnen van de groene trui in de Tour de France.

John Isner stond op de wip dit jaar. Zijn vrouw is op 18 september bevallen. Isner sloeg vervolgens het toernooi van Shanghai over, waarmee hij kostbare punten liet liggen. Als hij de finals echt heel belangrijk had gevonden, had hij daar gewoon kunnen spelen. Het toernooi van Shanghai begon namelijk pas op 7 oktober. Uiteindelijk mocht Isner toch meedoen aan de Finals na twee afmeldingen van de wereldtop. Daarnaast heeft Nadal meerdere keren in zijn carrière het toernooi overgeslagen.

Dat laatste is wat voor te zeggen, maar is niet een vaststaand feit. Het blijft jouw mening. Wie zegt dat het alleen om titels moet gaan? Van Lottum en anderen zeggen dat een kleiner toernooi winnen in tennis, gedeeld derde worden op het officieuze WK, en bovendien top-10 op de wereldranglijst staan (wat in die sport een mijlpaal is), in een sport met honderden profs en misschien wel honderden miljoenen volgers wereldwijd in alle landen, zwaarder weegt dan de allerbeste zijn in een sport met tientallen profs en beleving in een handjevol landen. En ook daar is in alle eerlijkheid best wat voor te zeggen.

Tiende worden in de marathon van New York vind ik ook knapper dan de marathon van Ettenleur winnen. Winnen gaat niet altijd boven niet-winnen.