'Spelen overgewaardeerd toernooi'

Discussie in 'Schaatscafé 'De Ronding'' gestart door EenBrabander, 15 aug 2017.

  1. EenBrabander

    EenBrabander Well-Known Member

    Jillert Anema heeft iets over shorttrack gezegd.

    Lees en huiver.

    "Als je gaat trainen en je wordt steeds sneller, dan kun je op gegeven moment niet meer shorttracken, je bent gewoon te snel. Dan is de baan namelijk te klein en vlieg je er uit. De Spelen zijn zwaar gedevalueerd door flauwekulsporten* die er aan toegevoegd worden. Een grote schande. De Spelen zijn een overgewaardeerd toernooi, een momentopname."

    *daar rekent hij shorttrack dus onder

    Modbreak SprintMaster: topic verplaatst naar het café omdat het niet meer over shorttrack gaat.
    Laatst bewerkt door een moderator: 16 aug 2017
  2. Hakkie2

    Hakkie2 Well-Known Member

    Ach, de prestaties van Anema zijn sporters worden zwaar gedevalueerd door de flauwekuluitspraken van hun coach, zullen we maar zeggen.
    Laatst bewerkt: 15 aug 2017
    JohnZero vindt dit leuk.
  3. Mjøsaman

    Mjøsaman Well-Known Member

    Haha, Jillert gooit weer eens een knuppel in het hoenderhok. Ik ben het overigens voor een groot deel met hem eens.

    - Het overmatige belang dat aan de Olympische Spelen wordt gehecht;
    - De introductie van allerlei sporten die niet voldoen aan het aloude citius altius fortius, maar een groot loterij-aspect in zich hebben;
    - En ja, dat geldt ook voor het shorttrack, zeker in het huidige Olympische format met afzonderlijke afstanden. Bij het WK, waar de beste allrounder de titel wint, kun je geluk en pech veel beter compenseren.
    Duif vindt dit leuk.
  4. Hakkie2

    Hakkie2 Well-Known Member

    Heel veel sporten hebben in meer of mindere mate een geluksfactor. Dat is juist nodig om een leuke professionele sport te creëren: anders wint steeds dezelfde. Dat zie je bij sporten waar de geluksfactor er niet is, zoals de lange afstands hardlopen en het lange afstand schaatsen of zwemmen. Te voorspelbaar. Professionele sport is uitgevonden om het publiek te vermaken. En steeds dezelfde winnaar is niet vermakelijk. Shorttrack is wat mij betreft een redelijk goede mix. Er wint bijna altijd iemand van het groepje favorieten, dus het is niet zo dat geluk alles bepaald (zelfs de verguisde Bradbury was geen kleine jongen maar had al Olympisch brons, al hoorde hij inderdaad niet bij de favorieten). Maar geluk bepaald genoeg om vaak een andere winnaar te krijgen.

    De andere optie is om steeds hele korte afstanden te doen, dan zit de concurrentie dichter op elkaar.


    En dat de OS te belangrijk is... tja, dat bepalen de sporters nou eenmaal niet. Olympisch Goud is bij bijna alle sporten nou eenmaal de enige manier om een echte grootheid te worden die na zijn sport nooit meer hoeft te werken omdat die regelmatig voor dingen wordt uitgenodigd.
  5. Mjøsaman

    Mjøsaman Well-Known Member

    Interessant dat je professionele sporten gelijk stelt aan Olympische sporten. Ik heb de indruk dat de echt professionele sporten zich nl. niet zo veel gelegen laten liggen aan de Olympische Spelen. En dat is wel logisch ook, want je wil het liefst elke dag publiciteit en niet één of twee weken in de vier jaar. Een leuke kers op de taart, maar zeker niet meer dan dat.
    Juist de sporten waar het niet zo goed mee gaat, geven hoog op van hun Olympische status. Zoals de muis die op de brug loopt met de olifant en zegt: "Wat stampen we toch hard, hè". En dat zijn dezelfde sporten die na de Olympische week ook weer voor 4 jaar in de vergetelheid raken, en waar de Olympisch kampioen dus ook niet op zijn lauweren kan gaan rusten. Ik denk tenminste dat 95 procent van de Nederlanders echt niet meer spontaan de naam kan noemen van die lange-afstandszwemmer die vorig jaar goud won. Laat staan van een judoka die in 2006 brons won, o.i.d.

    Beide ontwikkelingen zorgen er bij mij in ieder geval voor dat ik de OS niet meer als het allerhoogste beschouw. Bij de grote sporten zijn er andere, betere toernooien (zo'n exclusief WK atletiek was prettiger te volgen dan het continue geschakel van een OS, en gelukkig zond de Belg het uit zonder gepraat in de studio). En om naar allerlei kleine sporten te gaan kijken waar ik toch de finesses niet van ken, dat geloof ik ook wel. Dat het IOC daarom sporten introduceert waar ongelukken en spektakel voorop staan, boeit mij ook niet. Dat doen ze in films meestal beter.
  6. fransvanbakel

    fransvanbakel Member

    Altijd dat "geklets" bij de NOS!. Ik wil sport zien.
    JohnZero, Mjøsaman en proeme vinden dit leuk.
  7. Elina

    Elina Well-Known Member

    'iedereen is anders' 'gelukkig wel' NCRV ....
  8. Hakkie2

    Hakkie2 Well-Known Member

    Atletiek kijk ik altijd op eurosport, daar zitten echte kenners die tientallen toernooien per jaar doen. Ook met de OS kijk ik dat het liefste op eurosport.

    @Mjøsaman: doen alsof alle goed lopende sporten niks met de spelen hebben is net zo'n fictie als deze opmerking van Anema (zie hier).

    Atletiek, Hockey of bij de winter het afdalingsskiën lopen prima, bijvoorbeeld. En juist bij traditioneel grote sporten zonder belangrijke OS wordt de OS steeds belangrijker. Bij wielrennen was het vorig jaar toch voor een renner of 60 de wedstrijd van het jaar, als je alle interviews aan het begin van het seizoen kon lezen. Bij basketbal willen sinds het Dream Team alle grootheden Olympisch kampioen zijn, anders tel je niet mee.

    Dat jij tegen die stroom in wil zwemmen is prima (ik volg ook het hele jaar door tientallen sporten en heb de laatste paar jaar atletiek, baanwielrennen, wegwielrennen, shorttrack, volleybal en zwemmen bezocht). Maar dan hoef je niet de zeker wel bestaande stroom waar jij tegenin wil zwemmen te gaan ontkennen. Wist je trouwens dat voor een aantal atleten dit wk helemaal niet zo belangrijk was? Eelco Sintnicolaas bijvoorbeeld piekte naar Götzis, terwijl in topvorm hij medaillekandidaat is op het WK. WK Atletiek ook gelijk maar een overschatte wedstrijd noemen?
    Laatst bewerkt: 17 aug 2017
  9. Mjøsaman

    Mjøsaman Well-Known Member

    Ha Hakkie2, jij bent inderdaad een veel fanatiekere sportvolger dan ik, laat staan dan de rest van de bevolking. Ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat de Olympische Spelen het summum voor jou is. Maar ik vraag me af of dat voor de meeste mensen zo is. Als ik zo om me heen kijk is het voor de meesten niet meer dan eens in de 2 jaar 2 weken een explosie aan sport op TV en dat bovendien alleen maar interessant is als Nederlanders het goed doen.

    Omdat sponsors graag een grote groep mensen willen bereiken, zullen zij eerder kiezen voor sporten die vaak publiciteit genereren dan maar eens in de vier jaar. En dat betekent dat je als sport veel hoogstaande wedstrijden moet organiseren. Als je, zoals het langebaanschaatsen nu doet, stelselmatig de niet-Olympische wedstrijden bagatelliseert, verflauwt de aandacht van het publiek en ga je geen sponsors aantrekken. Sporten als wielrennen, tennis en voetbal doen dat veel beter door continu in het nieuws te zijn. Vooral voetbal, zelfs op het misselijkmakende af. Maar ja, 1 voetbalspeler kost al meer dan het budget voor het hele schaatsen gedurende een volledige Olympische cyclus, gok ik. De begroting van een club als PEC Zwolle is ongeveer gelijk aan die van de hele KNSB bijvoorbeeld.

    Nee, ik wist niet dat sommige atleten het WK niet serieus hebben genomen. Als ik dat geweten had, had ik ongetwijfeld met minder belangstelling de WK gevolgd. Dan is het inderdaad een gedevalueerd toernooi geweest. Ik neem aan dat Götzis (wat dat ook zijn moge) voor Sintnicolaas veel centjes of op een andere manier iets oplevert, maar in ieder geval geen publiciteit voor zijn sponsor bij het grote publiek.
  10. Hakkie2

    Hakkie2 Well-Known Member

    @Mjøsaman: ik ben het met je eens dat ook de andere wedstrijden belangstelling moeten creëren. Maar dat doe je niet door het grootste toernooi aan belang te laten verminderen, wat mij betreft. Schaatsen heeft een groot probleem daar mee, je weet dat ik die mening deel. Maar juist de OS zijn dan ook een kans: het enige moment in de vier jaar dat je kijkers krijgt die je anders nooit krijgt. Zie het als kans en niet als iets wat de sport bedreigt. Dankzij de OS zijn mannen als Tuitert en Van Velde Nederlandse helden. En kan bijvoorbeeld het Nieuwzeelandse TP team zeer beroemd worden in Nieuw Zeeland, wat alleen maar goed kan zijn voor de sport. Zoals Brodka goed was voor het schaatsen in Polen, zo goed dat ze daar nu een nieuwe baan bouwen. Uiteindelijk wil je vooral dat kinderen gaan schaatsen en dat doen ze alleen met helden als voorbeelden. Als er iets is waar de OS enorm goed in is, is het het creëren van helden.


    (En trouwens, Götzis is het enige toernooi wat gebouwd is rondom de tienkamp/zevenkamp, dus dé grote kans op een PR of in het geval van Sintnicolaas een NR. De tienkamp op een groot toernooi heeft eigenlijk een heel vervelend tijdschema)
    Yuskov vindt dit leuk.
  11. PhiNed9

    PhiNed9 New Member

    Helemaal eens met Jillert, tegenwoordig moet het allemaal maar spectaculair overkomen terwijl juist de OS het gevecht van de titanen moet zijn. Marathon, lange afstand of juist sprint. Maar dus niet shorttrack of 4 skiers op zo,n parkoers (hoe leuk en spectaculair dan ook)

    Verstuurd vanaf mijn HUAWEI LYO-L21 met Tapatalk
  12. Hakkie2

    Hakkie2 Well-Known Member

    En waarom zou een shorttracker geen 'titaan' kunnen zijn? En kan bijvoorbeeld wel een slalomskiër wel? Want daar speelt geluk vaak een nog veel grotere rol, bij shorttrack is het grotendeels tactiek...
  13. SprintMaster

    SprintMaster aangepast Medewerker

    In het filmpje wordt er gezegd dat shorttrackers op de 1000m en zelfs op de 500m hun topsnelheid niet kunnen volhouden. Waarom niet, wat niet verteld wordt in het filmpje? Volgens mij omdat een shorttracker in de verzuring komt vanwege de (te) grote druk op de benen. Het lijkt me dat dit ook niet op te lossen is met meer training. In die zin zit er dus wel degelijk een limiet op.
    Van het langebaan schaatsen heeft Anema ook eens gezegd dat de topsnelheden in de bochten op de 5km zwaar zijn voor het lichaam. Dat is op te lossen door een vlak schema te rijden i.p.v. met oplopend schema.
    JohnZero en fransvanbakel vinden dit leuk.
  14. Yuskov

    Yuskov Well-Known Member

    De Spelen zijn een ondergewaardeerd toernooi. Kijk eens naar de huidige wereldtop in het schaatsen. Hoeveel daarvan zouden actief zijn geweest als schaatsen niet Olympisch was geweest? Bowe, Michael en Mantia zijn voorbeelden van schaatsers die puur zijn overgestapt vanwege de OS. Hun aanwezigheid heeft de meest directe link met de OS. Alle Canadese schaatsers kunnen hun sport uitsluitend beoefenen omdat ze worden gedekt met staatssteun en die staatssteun is afhankelijk van kansen op Olympisch eremetaal. Dus: Geen Olympische status, geen Canadese deelnemers bij WB's en WK's, zo simpel is het. Alle Russische atleten die actief zijn, hebben kunnen profiteren van de extra faciliteiten (zowel illegaal als legaal) die er kwamen richting de Olympische Spelen van Sochi. En dan zijn er nog tal van schaatsers (ook Nederlandse) die ooit begonnen zijn, omdat ze als kind een landgenoot Olympisch kampioen zagen worden.
    JohnZero en Danielle vinden dit leuk.
  15. SprintMaster

    SprintMaster aangepast Medewerker

    Stel dat de Spelen ondergewaardeerd zijn. Als reactie daarop zouden we de Spelen dus nog meer moeten ophemelen. Hoe zou dat het schaatsen helpen? Want hiermee impliceer je alleen maar dat het winnen van een WK afstanden, World Cup, WK allround, of WK sprint geen ene ruk voorstelt.
  16. Yuskov

    Yuskov Well-Known Member

    "Geen ruk" is overdreven, maar het moge duidelijk zijn dat er een groot verschil bestaat qua status tussen WK en OS en dat moet vooral zo blijven. De charme van een sport als schaatsen is dat je veel moet trainen en maar weinig kansen hebt om dat te verzilveren. Als je elke week gematigde actie wil dan kun je beter naar de eredivisie kijken. Als we de analisten mogen geloven, wordt daar elk weekend de belangrijkste wedstrijd van het seizoen gespeeld. Niets voor mij...
  17. Mjøsaman

    Mjøsaman Well-Known Member

    De eredivisie is inderdaad een goed voorbeeld hoe je optimaal publiciteit kunt genereren. Niet naar jouw smaak, ook niet naar mijn smaak, maar blijkbaar wel voor heul veul anderen. Als het schaatsen maar een ietsiepietsie daarvan zou overnemen....
  18. Hakkie2

    Hakkie2 Well-Known Member


    Vooruit @Mjøsaman vertel maar hoe je er voor gaat zorgen dat heel de wereld (incl bijvoorbeeld een NBC) het WK Afstanden (of nog beter, het WK Allround) gaat uitzenden en de niet Nederlandse winnaars ook landelijke helden gaan worden. Ik ben zo langzamerhand nieuwsgierig. Jij moet dat idee wel hebben, anders kun je niet pleiten voor het minder belangrijk maken van het enige evenement waar dat wel lukt en waardoor kinderen aan schaatsen gaan denken.
    Laatst bewerkt: 20 aug 2017
  19. SprintMaster

    SprintMaster aangepast Medewerker

    @Hakkie2: zou je de juiste quote aan de juiste persoon kunnen richten? Dit wekt verwarring.
  20. Mjøsaman

    Mjøsaman Well-Known Member

    Ik word uitgedaagd... OK. Ik ga verder niet in op woorden die in mijn mond worden gelegd en ik niet gezegd heb, want dat vind ik zonde van mijn tijd.

    Daarom wat ideeën, De meeste heb ik al eens eerder her en der hier of het forum genoemd.

    Het eerste is dat er erkend wordt dat het langebaanschaatsen problemen heeft en dat die problemen benoemd en omschreven worden. Want ik mis bij heel veel mensen in het wereldje nog het gevoel van urgentie. Het zijn de kikkers in de pan waarvan de temperatuur langzaam verhoogd wordt. Jaar op jaar merk je er niets van, maar uiteindelijk ben je wel gekookt.

    Voor mij is het niet één probleem, maar een complex van problemen die elkaar soms versterken. Ik noem er een paar:
    - schaatsen op niveau is een enorm dure sport door de noodzaak van hallen
    - teruglopende interesse van sponsors, media en supporters
    - het sluiten van marginale ijsbanen en ijsclubs, waardoor minder kinderen in aanraking komen met het langebaanschaatsen
    - toenemende concurrentie van andere sporten
    - het minderwaardigheidscomplex van het schaatsen. Het is alsof men helemaal niet trots is op het schaatsen. Men straalt ook niet uit dat schaatsen leuk is. Hoe minder schaatsen, hoe beter, lijkt het wel. Schaatsen is elitair zijn en dat moet zo blijven, lijkt het idee te zijn. De vrees voor Eddy-the-Eagle en Antonio Gomez-toestanden waart nog steeds boven de ISU-mensen. Daarom ook steeds zoeken naar nieuwe formats in plaats van het huidige aanbod beter te promoten.

    Het tweede is dat er een breed gedragen, samenhangende visie komt om deze problemen aan te pakken. Dat betekent dat sommige dingen moeten veranderen. Dat gaat misschien van au in sommige opzichten, maar als iedereen op zijn eigen eilandje blijft, zakken we steeds verder weg. Ik pleit niet voor een vooraf uitgedacht masterplan, maar voor veel experimenteer-ruimte. Waarbij de experimenten goed geëvalueerd worden. Dus door het opstellen van criteria en kijken of het experiment goed scoort op deze criteria. Dus niet zomaar een teamsprint er in gooien en na 1 WK junioren denken dat dit de ultieme oplossing is, of in Noorwegen maar weer eens een 100 meter proberen. Experimenteren betekent ook dat de toppers bereid moeten zijn aan die experimenten mee te doen.

    Natuurlijk zijn er de juichverhalen van de paar schaatsers die een Olympische droom hebben en daar alles voor opzij hebben gezet. En die horen we ook heel graag eindeloos herkauwd door Herbert en zijn bende. Heel mooi. Maar daar tegenover staan de honderden verhalen van de schaatsers die onderweg de motivatie zijn verloren en zijn afgehaakt. Van het eindeloze trainen zonder regelmatig wedstrijden te rijden, van het gebrek aan faciliteiten, van het moeten sjacheren om financieel het hoofd boven water te houden, van de eenzaamheid zonder trainingspartners op niveau in eigen land, van de incompetente trainers die hun eigen gebrekkige opleiding doorgeven, van het enorme verschil in mogelijkheden met de Nederlanders en de eindeloze stroom jonge talenten uit dat land, etc. etc. Want je maakt mij niet wijs dat het volledige talent in Duitsland is samengebald in de 4 families Beckert, Ihle, Dufter en Hirschbichler.

    Ik pleit niet voor minder aandacht voor de OS in absolute zin, maar wel in relatieve zin. Andere schaatsevenementen moeten ook publiciteit genereren, wil je sponsors, media en supporters aantrekken. En daardoor kinderen en jongeren het schaatsen laten zien. En dat hoeft niet overal en altijd op NBC. In de toekomst zal informatie steeds gefragmenteerder naar ons toe komen. Eén TV-station waar ieder naar kijkt is iets van het verleden. Daar moet je je ook niet op meer richten. Je zal langs veel verschillende kanalen het schaatsen op de voorgrond moeten plaatsen. En dan helpt het niet dat het schaatsen zich steeds verder terugtrekt. Door steeds minder wedstrijden te organiseren en door schaatsers die dan ook nog eens wegblijven.

    Ik pleit dus voor méér wedstrijden. Voor elk weekend in de winterperiode een wedstrijd die er toe doet. Noem het een Grand Prix, noem het een klasse-1-wedstrijd, what ever. Waarin punten te verdienen zijn voor een wereldranglijst of meerdere ranglijsten. En het is de wereldranglijst die bepaalt wie aan WKs mee mogen doen.
    Betekent dit dat elke klasse-1-wedstrijd hetzelfde moet zijn? Nee, ik kan me voorstellen dat het in Azie voornamelijk sprintwedstrijden zijn, dat we in Nederland eens alleen een 10 kilometer doen (de Bob de Jong classic), in Hamar een allround-weekend, en op het Rode Plein een massastart (met een demonteerbare baan). Omdat er zoveel wedstrijden zijn, heb je ook de benodigde experimenteerruimte. En kun je dus ook meer op feerieke plekken terecht. Ook kun je elk land een wedstrijd geven die er toe doet, en niet eens in de tig jaar. Waardoor het schaatsen misschien in de picture komt.

    Betekent dat een schaatser elk weekend aan de bak moet? Nee, een schaatser kan zelf zijn programma voor het seizoen samenstellen. Omdat hij zoveel keuze heeft, kan hij zich nog beter individueel voorbereiden en een trainingskamp inlassen als hem dat past. Maar dat hoeft anderen er niet van te weerhouden wél te schaatsen. Hij kan zich niet het hele jaar wegsteken, omdat selectie via de punten van de wereldranglijst gaat. Het betekent ook dat een nationaal kampioenschap weer gewoon een nationaal kampioenschap is en niet een selectiewedstrijd.
    Betekent dit niet een enorme investering? Ik denk het niet. Ook nu zijn er elk weekend allerlei internationale wedstrijden. Alleen zijn die nu voor de kat zijn viool. Wat niet inspirerend is voor de schaatsers en ook niet voor de organisatoren, laat staan voor de mensen buiten het stadion. En misschien zijn er nog wel wat slapende klassiekers die weer tot leven kunnen worden gewekt. De Oscar-løpet in Oslo, het Vierbanentoernooi in de Alpen, de Dynamo-cup/het sprintweekend in Berlijn etc. Het enige wat je hoeft te doen, is de koppen bij elkaar steken en in overleg een kalender van die wedstrijden vast te stellen, een stelsel van wereldranglijsten te maken en vooral publiciteit proberen te genereren.

    Schaatsen komt zo dichter bij de mensen. Ik denk dat een klein meisje uit Collalbo eerder gaat schaatsen (en blijft schaatsen) als ze Sven Kramer in levenden lijve ziet (of zelfs een handtekening krijgt) dan van de 5 minuten eens in de 4 jaar op de Italiaanse TV.

    Doe er mee wat je wil!

Deel Deze Pagina